Kikkers in de badkamer en vleermuizen in huiskamer
Door: Iris
Blijf op de hoogte en volg Iris
20 Februari 2013 | Brazilië, Fazenda Barranco Alto
Mijn eerste dagen in de Pantanal zitten er alweer op, dus ik zal de opgedane ervaringen eens met de buitenwereld gaan delen. Vrijdag ben ik vertrokken en na 3 vluchten (via Lissabon en Sao Paolo) om 16.00 in Campo Grande aangekomen. Taxi genomen naar het hotel wat opzich allemaal prima was geregeld, behalve dan dat niemand en dan ook werkelijk niemand daar Engels spreekt. Met handen en voeten en met ‘Wat&Hoe in het Portugees’ toch de voornaamste zaken weten te regelen en ‘de stad’ in gegaan op zaterdag en zondag. Ik was al gewaarschuwd en het bleek echt waar te zijn, in Campo Grande, is echt helemaal NIETS te doen! Dus wel een beetje gewandeld en een winkelcentrum bezocht, en verder gewoon rustig aan gedaan in en rondom het hotel.
Op maandag stond de vlucht naar de Pantanal op het programma en moest ik me melden bij één van de hangars op het vliegveld(tje) van Campo Grande. Daar ontmoette ik nog een meisje die naar de Fazenda zou gaan voor haar masterthesis, Agnes, 24 jaar uit Zwitserland, die onderzoek gaat doen naar de verspreiding van zaden door paarden. Het juiste vliegtuig bleek niet in Campo Grande te zijn, dus we moesten eerder naar een andere landingsbaan wat zo’n 30 minuten verderop lag. Klein maar prima vliegtuig, voor 6 personen waar wij met z’n tweetjes in zaten + piloot. De vlucht was zo’n 50 minuten en erg gaaf omdat je relatief laag vliegt en dus heel veel kan zien van de omgeving in Campo Grande en ook van de Pantanal.
Bij de landing op de Fazenda Barranco Alto werden meteen ‘ verwelkomd’ door een aantal rhea’s (de Zuid-Amerikaanse struisvogel) die heel druk mee gingen rennen met het vliegtuig. Het was al snel duidelijk dat we in een heus paradijsje zijn beland. Groene savanna’s, palmbomen, grote rivier, zoetwater meertjes, zoutwater meertjes en een overvloed aan vogels die af en aan vliegen en de meest veelzijdige geluiden maken met veren in alle kleuren van de regenboog. Een keerzijde is de ontzettende hitte (35+) en vanwege het regenseizoen de aanwezigheid van meer muggen dan iemand ooit zou kunnen tellen.. Agnes en ik, en de 3e studente Silvia (ook uit Zwitserland), zijn zeer gewild dus we zitten alle drie van top tot teen onder de muggenbulten. Normaal zou je zeggen dat je vooral last hebt van muggen tijdens de schemer, maar in de Pantanal hebben ze zoveel soorten muggen dat er in alle uren van de dag wel een soort actief is.. Jippiejee (NOT!)
Het guesthouse is vlakbij de Rio Negro (de zwarte rivier)en daar zit ook de keuken dus daar eten we. Ontbijt is om 5.15 (vroeeeeeg..) en dat doen we los van de gasten, maar de lunch eten we samen met de toeristen. Het huisje voor de onderzoekers is 10 minuutjes verderop en meer in de buurt van waar de paarden staan voor de ranch, en soms ook de koeien (er zijn er 2000). We zitten dus met zijn drietjes in het huis wat vrij netjes verzorgd is. Buiten hangen wat hangmatten en als je de muggen weet te doorstaan kan je aan het einde van de middag/ begin van de avond, daar heerlijk met een biertje of caipirinha in de hand van de zonsondergang en de dieren die voorbij komen genieten. Soms waan je je echt in een dierentuin met de hoeveelheid vogels die langs komen maar ook de capibara’s (de mega cavia’s) en vossen lopen komen dichtbij. In het huisje zelf is het ook bijna een dierentuin aangezien het wemelt van de kikkers in de badkamer. Waar ze vandaan komen, ik heb geen idee, maar voordat je naar de wc gaat moet je 3x kijken om te voorkomen dat er geen kikker uit gaat springen als jij net wilt gaan zitten. Ook de wasbak heeft kikkers die verstoppertje spelen en zich precies laten zien wanneer jij je tanden wilt gaan poetsen. Gelukkig weinig spinnen en met de kikkers zijn we eigenlijk wel blij aangezien zij nog wat muggen zullen opeten. Dit in tegenstelling tot de vleermuizen die we inmiddels hebben aangetroffen in huis en die vooral ’s nachts en ’s ochtends lekker rondjes gaan vliegen in de huiskamer en in de slaapkamer van Silvia. Bij daglicht kunnen we ze vervolgens niet vinden, dus voorlopig zullen we wel in het gezelschap blijven van onze ‘huis’ dieren..
Met mijn onderzoek ben ik nog niet begonnen, want de eerste dagen ben ik vooral bezig met het gebied te leren kennen. De fazenda is 11,000 ha en ik moet plots gaan maken in verschillende vegetatie types dus moet de weg wel een beetje kennen. Daarom met de toeristen mee gegaan op een boottrip op de Rio Negro en in de jeep door de savanna’s. Inmiddels ook per paard een ronde gedaan aangezien dat mijn vervoersmiddel gaat worden en ik 0,0 ervaring heb met paarden. Die andere 2 meiden zijn echt paardenmeisjes en kunnen mij dan dus een hoop leren. Wel erg gaaf trouwens, op een paard door de Pantanal, want je hebt de vrijheid en gaat ook door water heen en kan daarnaast genoeg wildlife zien. In de Rio Negro zwemmen heeeel veel kaaimannen en piranha’s maar we hebben er maandag wel meteen in gezwommen. Dat voelt behoorlijk tegennatuurlijk (het blijft tenslotte een soort krokodil!!) maar het gaat allemaal goed en met een beetje gespatter zijn ze allemaal weer een paar meter opgeschoven en dan is een verfrissende duik meer dan welkom.
Tot dusver de introductie van de Fazenda. Internet is relatief goed (als je je bedenkt dat we echt in de middle of no where zitten (6 uur per jeep of 50 min per vliegtuig naar Campo Grande) dus ik hoop dat ik ook wat fotootjes kan gaan uploaden.
Op maandag stond de vlucht naar de Pantanal op het programma en moest ik me melden bij één van de hangars op het vliegveld(tje) van Campo Grande. Daar ontmoette ik nog een meisje die naar de Fazenda zou gaan voor haar masterthesis, Agnes, 24 jaar uit Zwitserland, die onderzoek gaat doen naar de verspreiding van zaden door paarden. Het juiste vliegtuig bleek niet in Campo Grande te zijn, dus we moesten eerder naar een andere landingsbaan wat zo’n 30 minuten verderop lag. Klein maar prima vliegtuig, voor 6 personen waar wij met z’n tweetjes in zaten + piloot. De vlucht was zo’n 50 minuten en erg gaaf omdat je relatief laag vliegt en dus heel veel kan zien van de omgeving in Campo Grande en ook van de Pantanal.
Bij de landing op de Fazenda Barranco Alto werden meteen ‘ verwelkomd’ door een aantal rhea’s (de Zuid-Amerikaanse struisvogel) die heel druk mee gingen rennen met het vliegtuig. Het was al snel duidelijk dat we in een heus paradijsje zijn beland. Groene savanna’s, palmbomen, grote rivier, zoetwater meertjes, zoutwater meertjes en een overvloed aan vogels die af en aan vliegen en de meest veelzijdige geluiden maken met veren in alle kleuren van de regenboog. Een keerzijde is de ontzettende hitte (35+) en vanwege het regenseizoen de aanwezigheid van meer muggen dan iemand ooit zou kunnen tellen.. Agnes en ik, en de 3e studente Silvia (ook uit Zwitserland), zijn zeer gewild dus we zitten alle drie van top tot teen onder de muggenbulten. Normaal zou je zeggen dat je vooral last hebt van muggen tijdens de schemer, maar in de Pantanal hebben ze zoveel soorten muggen dat er in alle uren van de dag wel een soort actief is.. Jippiejee (NOT!)
Het guesthouse is vlakbij de Rio Negro (de zwarte rivier)en daar zit ook de keuken dus daar eten we. Ontbijt is om 5.15 (vroeeeeeg..) en dat doen we los van de gasten, maar de lunch eten we samen met de toeristen. Het huisje voor de onderzoekers is 10 minuutjes verderop en meer in de buurt van waar de paarden staan voor de ranch, en soms ook de koeien (er zijn er 2000). We zitten dus met zijn drietjes in het huis wat vrij netjes verzorgd is. Buiten hangen wat hangmatten en als je de muggen weet te doorstaan kan je aan het einde van de middag/ begin van de avond, daar heerlijk met een biertje of caipirinha in de hand van de zonsondergang en de dieren die voorbij komen genieten. Soms waan je je echt in een dierentuin met de hoeveelheid vogels die langs komen maar ook de capibara’s (de mega cavia’s) en vossen lopen komen dichtbij. In het huisje zelf is het ook bijna een dierentuin aangezien het wemelt van de kikkers in de badkamer. Waar ze vandaan komen, ik heb geen idee, maar voordat je naar de wc gaat moet je 3x kijken om te voorkomen dat er geen kikker uit gaat springen als jij net wilt gaan zitten. Ook de wasbak heeft kikkers die verstoppertje spelen en zich precies laten zien wanneer jij je tanden wilt gaan poetsen. Gelukkig weinig spinnen en met de kikkers zijn we eigenlijk wel blij aangezien zij nog wat muggen zullen opeten. Dit in tegenstelling tot de vleermuizen die we inmiddels hebben aangetroffen in huis en die vooral ’s nachts en ’s ochtends lekker rondjes gaan vliegen in de huiskamer en in de slaapkamer van Silvia. Bij daglicht kunnen we ze vervolgens niet vinden, dus voorlopig zullen we wel in het gezelschap blijven van onze ‘huis’ dieren..
Met mijn onderzoek ben ik nog niet begonnen, want de eerste dagen ben ik vooral bezig met het gebied te leren kennen. De fazenda is 11,000 ha en ik moet plots gaan maken in verschillende vegetatie types dus moet de weg wel een beetje kennen. Daarom met de toeristen mee gegaan op een boottrip op de Rio Negro en in de jeep door de savanna’s. Inmiddels ook per paard een ronde gedaan aangezien dat mijn vervoersmiddel gaat worden en ik 0,0 ervaring heb met paarden. Die andere 2 meiden zijn echt paardenmeisjes en kunnen mij dan dus een hoop leren. Wel erg gaaf trouwens, op een paard door de Pantanal, want je hebt de vrijheid en gaat ook door water heen en kan daarnaast genoeg wildlife zien. In de Rio Negro zwemmen heeeel veel kaaimannen en piranha’s maar we hebben er maandag wel meteen in gezwommen. Dat voelt behoorlijk tegennatuurlijk (het blijft tenslotte een soort krokodil!!) maar het gaat allemaal goed en met een beetje gespatter zijn ze allemaal weer een paar meter opgeschoven en dan is een verfrissende duik meer dan welkom.
Tot dusver de introductie van de Fazenda. Internet is relatief goed (als je je bedenkt dat we echt in de middle of no where zitten (6 uur per jeep of 50 min per vliegtuig naar Campo Grande) dus ik hoop dat ik ook wat fotootjes kan gaan uploaden.
-
20 Februari 2013 - 20:21
Kim:
Wow, Iris!
Dat klinkt allemaal erg spannend... Kikkers en vleermuizen, eng!!
Pas je goed op jezelf?!
Ik hoop dat we gauw een keer kunnen skypen mop!
Kus -
20 Februari 2013 - 22:04
Malou:
He lieverd,
Dat klinkt echt als een avontuur. Dit is echt midden tussen de dieren!! Maar gaaf hoor per paard door de rimboe :) heel gaaf!! Al spierpijn ;)?
Hou je taai en vooral veeeel plezier!
X -
20 Februari 2013 - 23:22
Wilma @ Dorothy:
Hoi Ier, veel succes met je onderzoek en we kijken uit naar je mooie verslagen. Dikke kus.
-
20 Februari 2013 - 23:42
Ingrid En André:
Hoi schat, fijn te lezen dat de ervaringen geweldig zijn. Wel een beetje eng dat zwemmen bij die kaaimannen in de buurt. Zeker wel spierpijn van het paardrijden? Dikke kus van ons! -
20 Februari 2013 - 23:45
Nien:
Jeetje zusje, wat een ervaringen al die eerste dagen en wat verleg je toch snel je grenzen. Zwemmen tussen de kaaimannen klinkt echt te bizar! Heel benieuwd naar je fotootjes! Kusss -
20 Februari 2013 - 23:59
Riet Dekker:
Lieve Iris, wat heb jij toch een verschrikkelijk leven hé.
Met mijn ogen dicht kan ik de situatie aardig meevoelen.
Ik wens je nog een fijne tijd. Tot je volgende bericht
Knuffel Riet. -
21 Februari 2013 - 08:30
Jose:
Dat klinkt weer als een gaaf avontuur Iris!heel toevallig zit ik net te kijken naar nat.geo wild en daar is de Pantanal op!mooie natuur hoor en er is geen beter manier dan te paard wildlife spotten!geniet ervan en hopelijk laten de muggen je een beetje met rust -
21 Februari 2013 - 14:25
Els:
wow, ziet er goed uit meisje!
ik lef met je me, tussen al dat moois!!
liefs van mij -
21 Februari 2013 - 20:50
Heilke Jacobs:
Hallo Iris, wat een belevenissen zo midden in de natuur. Wij hebben van je verslag genoten.
lieve groeten van Heilke en Gerard -
26 Februari 2013 - 14:33
Toscha En Lars:
Hoi lieve Iris,
Je zal ons niet missen bij DE KOM, maar wij jou wel.
Gaaf om te lezen wat je daar allemaal uitspookt in de jungle.
Veel plezier en succes met je thesis.
Tot volgende keer -
01 Maart 2013 - 00:18
Rogier:
Hey Iris,
Leuk geschreven!! kan je een beetje wennen aan de 35+ temperatuur? wij niet zo. lang leven de siesta in een hangmat!
Groeten uit Luang Prabang, Laos.
Marcel en Rogier
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
