Agressieve pekari’s, springende kikkers en op zo
Blijf op de hoogte en volg Iris
14 Maart 2013 | Brazilië, Fazenda Barranco Alto
Een berichtje uit de warmte terwijl het in Nederland sneeuwt en vriest.. ;) Hier nog steeds 35 , wat eigenlijk net iets te warm (foei, ik mag daar niet over klagen!) is dus we kunnen wellicht wat graden uitwisselen?! Nu heb ik even een ochtendje in het huisje om wat onderzoeksdata te verwerken en wat andere zaken uit te zoeken op de laptop en dus ook mooi even tijd voor een verhaaltje.
Nog steeds ga ik in de ochtenden op pad op zoek naar mijn vegetatiesoorten (5 verschillende, van open veld tot dichte bossen) om mijn plots van 40x40 m uit te leggen en dus mijn bomen te meten. Het verzamelen van data gaat vrij goed, ik ben al bijna halverwege van mijn uiteindelijk doel van 100 plots. De plots bereik ik meestal te voet, soms via lift met de jeep en dan loop ik terug maar ook wel eens per paard. Zo neem ik af en toe het paard “Tabacco” mee als ik geen zin heb om te lopen, dus dan loopt hij ipv ikzelf en bind ik hem vast aan een boom als ik bij 1 van mijn plots ben aangenomen. Heel geduldig staat het paard daar dan te staan totdat we naar de volgende gaan. Opzich wel prima, maar niet persé sneller want het duurt vaak lang voordat de cowboys de paarden verzameld hebben (ze lopen namelijk overal vrij rond) en dat geborstel, op- en afzadelen duurt toch best lang en ik ben nou eenmaal geen paardenmeisje dus als een ritje te lang duurt heb ik mega zere billen en benen, daarom ga ook graag aan de wandel. Nadeel daarvan is wel dat ik het (on)geluk heb zeker om de dag in een grote groep witlip-pekari’s te lopen welke vervolgens niet zo blij zijn als ik in de buurt ben. Heel bizar, veel toeristen zien deze zwijnen helemaal niet maar ik heb steeds agressieve klik-klak beesten om me heen waardoor ik richting een boom moet gaan waar ik in kan klimmen voor het geval ze met ze allen besluiten mij aan te vallen.. Maar vooralsnog gaat het allemaal goed J!
Een andere uitdaging is het dichte struikgewas door komen, die vol zit met muggen, mieren, spinnen (waaronder de tarantula) en alle andere mogelijke insecten, plus planten vol met stekels.. Ik moet de diameter van mijn bomen meten maar soms ben je al een kwartier kwijt om alleen even 5 meter door de bromelia planten te komen zonder je huid open te halen. De muggen zijn nog steeds een drama, van de week telde Agnes (1 van de Zwitserse meiden) enkel even de muggenbulten op de achterkant van mijn linker bovenarm en de teller stond op 46 (!!). Jaja, en dat alles voor de wetenschap..!
Van de week zijn we ’s nachts met de eigenaar Lucas een boottochtje wezen maken, met elektrische motor om stil te kunnen varen en op zoek te kunnen gaan naar de jaguar die de avond ervoor gehoord was rondom de Fazenda. De roep van een vrouwtjes-jaguar wordt afgespeeld in de hoop een andere jaguar te lokken.. Helaas zonder succes deze keer, maar wel weer tapir gezien en een prachtige sterrenhemel. Het is hier zo donker, en momenteel komt de maan pas laat op dus tijdens heldere avonden is het geweldig, en dan helemaal in combinatie met de vele vuurvliegjes.
Na 3 weken in de Pantanal moet ik mezelf nog steeds regelmatig vertellen dat ik in Zuid-Amerika ben en niet in Afrika. Omgevallen bomen en struikgewas wat aan gort is verwijt ik nog steeds aan olifanten en ben altijd op mijn hoede. En van een afstand lijken de capibara’s in het water net kleine nijlpaarden. Elk beweging in de boom zou een aap kunnen zijn zoals in Uganda vorig jaar, maar hier zijn het eigenlijk altijd de vogels. De brulaap en kapucijnaap leven wel in het gebied, maar zijn vrij zeldzaam. De brulaap wel gezien, maar van een flinke afstand. De toeristen hier zijn ook niet altijd even snugger wanneer ze de gidsen vragen of we op zoek kunnen naar de leeuwen of tijgers (duss..).
Het regenseizoen is bijna afgelopen, maar veel regen hebben wij hier sowieso niet gehad. Toevallig deze week 1 hele dag met veel regen, maar verder eigenlijk altijd zonnig. Wel hebben we elke dag onweer, maar meestal zonder regen. Een bui is dus een welkome verkoeling, totdat de effecten naar buiten komen en de muggen zich verdubbeld hebben. Het huisje zit nog steeds vol kikkers en ze springen als gekken. Gisteren liep ik de badkamer in en sprong er zo eentje op mijn voorhoofd, HALLO KIKKER! Gelukkig is het maar een kikker, en (nog) geen slangen in huis.. De capibara’s, vossen, seriema’s (Zuid-Amerikaanse variant van de secretarisvogel) en rhea’s lopen geregeld voor ons huisje langs en als wij wat broodkruimels op de veranda hebben liggen komen ze helemaal dichtbij en kunnen wij genieten van een “wilde dierentuin”.
Alles dus nog zijn gangetje hier. Iets minder leuk nieuws is dat ik geskimd blijk te zijn in Sao Paolo en ze daarna mijn rekening leeg getrokken hebben. Gelukkig was het mijn 2e rekening waar weinig geld op staat en heeft de ING adequaat gereageerd en pas meteen geblokkeerd en krijg ik het geld terug. Wel heeeeeel leuk nieuws is dat omdat het onderzoek voorspoedig gaat we met de meiden half april nog vakantie gaan vieren in Rio en omgeving en dat mijn lieve vriendinnetje Anne spontaan ook nog 9 dagen naar Brazilië komt om samen vakantie te vieren. Goed vooruitzicht!!
Nog steeds ga ik in de ochtenden op pad op zoek naar mijn vegetatiesoorten (5 verschillende, van open veld tot dichte bossen) om mijn plots van 40x40 m uit te leggen en dus mijn bomen te meten. Het verzamelen van data gaat vrij goed, ik ben al bijna halverwege van mijn uiteindelijk doel van 100 plots. De plots bereik ik meestal te voet, soms via lift met de jeep en dan loop ik terug maar ook wel eens per paard. Zo neem ik af en toe het paard “Tabacco” mee als ik geen zin heb om te lopen, dus dan loopt hij ipv ikzelf en bind ik hem vast aan een boom als ik bij 1 van mijn plots ben aangenomen. Heel geduldig staat het paard daar dan te staan totdat we naar de volgende gaan. Opzich wel prima, maar niet persé sneller want het duurt vaak lang voordat de cowboys de paarden verzameld hebben (ze lopen namelijk overal vrij rond) en dat geborstel, op- en afzadelen duurt toch best lang en ik ben nou eenmaal geen paardenmeisje dus als een ritje te lang duurt heb ik mega zere billen en benen, daarom ga ook graag aan de wandel. Nadeel daarvan is wel dat ik het (on)geluk heb zeker om de dag in een grote groep witlip-pekari’s te lopen welke vervolgens niet zo blij zijn als ik in de buurt ben. Heel bizar, veel toeristen zien deze zwijnen helemaal niet maar ik heb steeds agressieve klik-klak beesten om me heen waardoor ik richting een boom moet gaan waar ik in kan klimmen voor het geval ze met ze allen besluiten mij aan te vallen.. Maar vooralsnog gaat het allemaal goed J!
Een andere uitdaging is het dichte struikgewas door komen, die vol zit met muggen, mieren, spinnen (waaronder de tarantula) en alle andere mogelijke insecten, plus planten vol met stekels.. Ik moet de diameter van mijn bomen meten maar soms ben je al een kwartier kwijt om alleen even 5 meter door de bromelia planten te komen zonder je huid open te halen. De muggen zijn nog steeds een drama, van de week telde Agnes (1 van de Zwitserse meiden) enkel even de muggenbulten op de achterkant van mijn linker bovenarm en de teller stond op 46 (!!). Jaja, en dat alles voor de wetenschap..!
Van de week zijn we ’s nachts met de eigenaar Lucas een boottochtje wezen maken, met elektrische motor om stil te kunnen varen en op zoek te kunnen gaan naar de jaguar die de avond ervoor gehoord was rondom de Fazenda. De roep van een vrouwtjes-jaguar wordt afgespeeld in de hoop een andere jaguar te lokken.. Helaas zonder succes deze keer, maar wel weer tapir gezien en een prachtige sterrenhemel. Het is hier zo donker, en momenteel komt de maan pas laat op dus tijdens heldere avonden is het geweldig, en dan helemaal in combinatie met de vele vuurvliegjes.
Na 3 weken in de Pantanal moet ik mezelf nog steeds regelmatig vertellen dat ik in Zuid-Amerika ben en niet in Afrika. Omgevallen bomen en struikgewas wat aan gort is verwijt ik nog steeds aan olifanten en ben altijd op mijn hoede. En van een afstand lijken de capibara’s in het water net kleine nijlpaarden. Elk beweging in de boom zou een aap kunnen zijn zoals in Uganda vorig jaar, maar hier zijn het eigenlijk altijd de vogels. De brulaap en kapucijnaap leven wel in het gebied, maar zijn vrij zeldzaam. De brulaap wel gezien, maar van een flinke afstand. De toeristen hier zijn ook niet altijd even snugger wanneer ze de gidsen vragen of we op zoek kunnen naar de leeuwen of tijgers (duss..).
Het regenseizoen is bijna afgelopen, maar veel regen hebben wij hier sowieso niet gehad. Toevallig deze week 1 hele dag met veel regen, maar verder eigenlijk altijd zonnig. Wel hebben we elke dag onweer, maar meestal zonder regen. Een bui is dus een welkome verkoeling, totdat de effecten naar buiten komen en de muggen zich verdubbeld hebben. Het huisje zit nog steeds vol kikkers en ze springen als gekken. Gisteren liep ik de badkamer in en sprong er zo eentje op mijn voorhoofd, HALLO KIKKER! Gelukkig is het maar een kikker, en (nog) geen slangen in huis.. De capibara’s, vossen, seriema’s (Zuid-Amerikaanse variant van de secretarisvogel) en rhea’s lopen geregeld voor ons huisje langs en als wij wat broodkruimels op de veranda hebben liggen komen ze helemaal dichtbij en kunnen wij genieten van een “wilde dierentuin”.
Alles dus nog zijn gangetje hier. Iets minder leuk nieuws is dat ik geskimd blijk te zijn in Sao Paolo en ze daarna mijn rekening leeg getrokken hebben. Gelukkig was het mijn 2e rekening waar weinig geld op staat en heeft de ING adequaat gereageerd en pas meteen geblokkeerd en krijg ik het geld terug. Wel heeeeeel leuk nieuws is dat omdat het onderzoek voorspoedig gaat we met de meiden half april nog vakantie gaan vieren in Rio en omgeving en dat mijn lieve vriendinnetje Anne spontaan ook nog 9 dagen naar Brazilië komt om samen vakantie te vieren. Goed vooruitzicht!!
-
14 Maart 2013 - 20:37
Lida Kaptein:
Hoi,wereldverkenner
Wat geweldig om al jou spannende reiservaringen te lezen.
Dit zijn momenten om nooit meer te vergeten.
Iris wat fijn voor je dat je vriendin over komt,dan kun je haar ook deelgenoot maken van al je spannende momenten.
Het ga je goed daar en de groeten uit bodegraven,
Jan,Lida en Simone Kaptein
-
14 Maart 2013 - 21:19
Ingrid:
Hoi schat,
Mooi verhaal weer, wat doe je toch geweldige ervaringen op. Al lijken ze soms niet direct positief, later als je thuis bent en bladert door je fotoalbum, zul je er met een big smile aan terugdenken!
Wees wel voorzichtig! Dikke kus, mama en Dré -
14 Maart 2013 - 23:04
Malou:
Heeey bultrug iris ;)
Wat vervelend die muggen, het weer en die kikkers op je voorhoofd... Ruilen?? :p Je verhaal klinkt echt supergaaf! Wat een avonturen en wat een bijzonder leven leid jij toch! Nu al benieuwd naar alle mooie gave foto's! Geniet ervan want voor je t weet zit je hier in de kou ;) ow en pas een beetje op voor al die gekke beesten!
X -
15 Maart 2013 - 08:12
Ton:
Hoi Iris, een kikker op je voorhoofd, wie wil dat nou niet? Een paus uit Zuid-Amerika en een koude record in De Bilt. Het leven is vol verrassingen. En dat maakt het zo leuk. Iris, ik vind je verhalen erg leuk en lees ze met heel veel plezier. Groetjes, Ton -
15 Maart 2013 - 11:38
Anneke De Jong:
wat vervelend al die kikkers en muggen in je kamer .
maar voor de rest gaat het wel goed met je.
je heeft tenminste hele leuke verhalen .succes ermee -
15 Maart 2013 - 13:39
Annet:
Nog steeds leuk om je belevenissen te lezen. Geniet er nog maar lekker van. Zeker ook van je vakantie. Lieve groetjes, Annet
-
15 Maart 2013 - 14:00
Kim:
Wow, wat een geweldig verhaal mop!
Ik vind je echt zooo stoer, tussen al die enge beesten.. Maar wat een ervaring!
Geniet er lekker van daar, maar pas vooral heeeeel goed op jezelf!
Kus -
17 Maart 2013 - 11:34
Marianne:
Wij zijn net terug van onze vakantiereis door Costa Rica, Panama en Nicaraqua dus heb ik nu al je reisverslagen in een keer gelezen. Je beschrijft alles zo goed, dat ik me daar ook waan. Aangezien wij net ook veel vogels ,kikkers, kaaimannen, krokodillen en o.a. de brulapen gezien en gehoord hebben weet en voel ik waar je het over hebt. Iris geniet van je mooie tijd daar, en fijn dat wij alles een beetje mee mogen beleven met je verslagen.
Dikke kus, Marianne -
20 Maart 2013 - 21:39
Lieke:
Hey nicht, je maakt weer geweldige belevenissen mee en wat fijn dat je onderzoek zo goed vordert. Geniet van de leuke, mooie en interessante beesten en hou de enge en irritante op veilige afstand!
Zal ik alvast een strandrit voor je reserveren bij de manege?
Ik kijk alweer uit naar je volgende verslag. Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
